Wielcy kapłani i g enetyczne świadectwo istnienia wymarłego plemienia
Wielcy kapłani i armie najeźdźców
Badając obszary odchyleń w sekwencji DNA na chromosomach Y, możliwe jest śledzenie migracji mężczyzn, patrząc zaś na DNA mitochondriów, możemy odrębnie śledzić migrację kobiet. Badania genetyczne chromosomu Y potwierdziły charakterystyczną tożsamość Kohenów, żydowskiego plemienia, z którego pochodzili duchowni w czasach świątyni w Jerozolimie. Ich tradycje są wciąż przekazywane z ojca na syna. Choć dzisiaj właściwie nie ma duchowieństwa w synagogach, mężczyźni ci recytują modlitwy w imieniu całego zgromadzenia. Wśród innych grup Żydów z wielu krajów na całym świecie potomkowie Kohenów mają takie same wyjątkowe geny na swych chromosomach Y. W tym samym czasie badania DNA mitochondriów w różnych krajach świata wykazały, że kobiety były zdobywane i brane do niewoli przez armie najeźdźców, co doprowadziło do domieszania większej ilości materiału genetycznego kobiet niż mężczyzn. W różnych częściach świata mężczyźni podbitych plemion byli zabijani, a ich chromosomy Y nie były przekazywane następnym pokoleniom, DNA mitochondrialne ich żon zaś przetrwało.
Genetyczne świadectwo istnienia wymarłego plemienia w Afryce
Grupy takie jak Żydzi aszkenazyjscy z Europy Wschodniej, którzy wywędrowali daleko od swojego miejsca pochodzenia na Bliskim Wschodzie, mają DNA mitochondrialne bardziej podobne genetycznie do innych populacji z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej niż do ludzi zamieszkujących Europę Wschodnią. Dowody genetyczne potwierdzają także ustny przekaz, że Lemba, posługujący się językiem Bantu lud z Afryki Południowej, wywodzi się od Żydów, którzy wyemigrowali z Bliskiego Wschodu do Jemenu 2700 lat temu i do Afryki Południowej 2000 do 2400 lat temu. Ponad 50% chromosomów Y w populacji Lemba zawiera geny, które są powszechne w populacji Żydów, ale brak ich u ich afrykańskich sąsiadów.
