REFLEKSYJNOŚĆ A ZDROWIE
Jestem zwolenniczką twierdzenia, że ciało zaczyna umierać, kiedy umysł przestaje sobie radzić z nowością. Badania longitudinalne wykazują na ogół spadek ilorazu inteligencji przed śmiercią (Abrahms, 1976; Birren, 1968; Hall, Savage, Bolten, Pidwell, Blessed, 1972; Jarvik, Blum, 1971; Jarvik, Falek, 1963; Riegel, Riegel, Meyer, 1967).Chociaż refleksyjność i inteligencja mierzona testem inteligencji są czymś zupełnie odmiennym (myśli uznawane za nieinteligentne mogą być generowane w sposób twórczy), niewątpliwie są ze sobą powiązane (tak zwane myśli inteligentne prawdopodobnie przynoszą więcej nowych skojarzeń). Ów „spadek przedśmiertny” (terminal drop) może wskazywać na przyczynowe uzależnienie choroby od bezrefleksyjności, a nie odwrotnie — jak to się zwykle przyjmuje.Zależność tę testowaliśmy w ostatnim długoterminowym badaniu eksperymentalnym. Interesowało nas, czy leczenie refleksyjnością przedłuży życie ludziom starszym, pensjonariuszom domu opieki społecznej. Wspólnie z kolegami, zainteresowanymi zwłaszcza wpływem Medytacji Transcendentalnej (MT) na zdrowie ludzi starszych, przeprowadziliśmy eksperyment (Alexander, Langer, Newman, Chandler, Davies, 1988), adaptując naszą koncepcję refleksyjności do znanego programu praktykowania MT. Przy rozpatrywaniu tego eksperymentu ważne jest rozróżnienie aktywnych i nieaktywnych stanów umysłu. W stanie aktywnym umysł jest w interakcji albo ze środowiskiem, albo z samym sobą (tak jest przy operacjach myślowych).