MIEJSCE REFLEKSYJNOŚCI

0
106
Rate this post

MIEJSCE REFLEKSYJNOŚCI

W 1978 r. przyjęłam, że refleksyjność ma miejsce jedynie w na­stępujących przypadkach: (1) gdy sytuacja wymaga znacznie większego wysiłku niż to bywało dawniej; (2) kiedy zewnętrzne czynniki sytuacyjne uniemożliwiają zapoczątkowanie sekwencji bezrefleksyjnej; (3) kiedy czynniki zewnętrzne przeszkadzają w realizacji zachowania; (4) kiedy pozytywne lub negatywne konsekwencje są wystarczająco sprzeczne z wcześniej doświadczanymi konsekwencjami tego samego zachowania (Langer, 1978). Późniejsze badania potwierdzają te hipotezy (por. Dweck, Diener, 1978; Wong, Weiner, 1981; Enzle, Shopflocher, 1978; Pyszczynski, Greenberg, 1981; Berscheid i współaut., 1976; Hastie, 1984; Mikuła, Schlamberger, 1984; Lalljee, Watson, White, 1982; Abele, 1985). Badania te dowodzą, że dopóki ludzie nie są pytani wprost, nie doświadczają nieoczekiwanych porażek czy nie ponoszą nowych konsekwencji, dopóki nie oczekują interakcji, dla których te informacje mogą być istotne, przetwarzają mniej informacji niż sądziło dotychczas wielu badaczy poznania. Powszechność bezrefleksyjności nabiera znaczenia, gdy spojrzymy na relację między refleksyjnością i bezrefleksyjnością a zdrowiem. Istnieją zasadniczo dwie drogi, za pośrednictwem których zmienna „refleksyjność/bezrefleksyjność” przypuszczalnie oddziałuje na zdrowie: droga bezpośrednia i pośrednia. Wpływ pośredni polega na refleksyj­nym wykorzystywaniu czyjejś bezrefleksyjności. Powrócimy do tego zagadnienia, kiedy będziemy omawiać deficyty w poziomie wykonania. Natomiast w tej chwili rozważymy bezpośrednie oddziaływanie bezref­leksyjności na organizm.