LUDZIE BEZREFLEKSYJNI
To właśnie stwierdziłyśmy (Langer, Imber, 1980). Ludzie bezrefleksyjni nie zauważali cech charakterystycznych, a kiedy zwracano im na nie uwagę, bezrefleksyjność powodowała błędny osąd tego, co teraz po raz pierwszy zauważyli.Bezrefleksyjne przetwarzanie informacji nie tylko hamuje dostęp do części otaczającego świata, ale również może utrudniać ponowne rozważenie tych informacji. Można to sprawdzić na sobie samym myśląc o chodzeniu podczas chodzenia (por. Baumeister, 1984). Cynthia Weinman i ja stwierdziłyśmy, że jest to prawdziwe również dla zachowań intelektualnych. Prosiłyśmy badanych, aby opowiedzieli nam o sytuacjach, kiedy mieli oraz kiedy nie mieli czasu na przemyślenie swoich wypowiedzi na temat nowego i na temat znanego zagadnienia. Czas do namysłu, co nie zaskakuje, poprawiał wyniki, kiedy chodziło o nowe zagadnienie. Natomiast czas na myślenie o znanym zagadnieniu pogarszał poziom wykonania (Langer, Weinman, 1981). W innym studium Lois Imber i ja badałyśmy zaangażowany w to proces (Langer, Imber, 1979). Stwierdziłyśmy, że przy powtórnych wykonaniach poszczególne komponenty zadania stają się relatywnie niedostępne świadomej pracy poznawczej. Rezultatem bezrefleksyjnego wykonywania zadania jest zwiększona wrażliwość na pewne aspekty środowiska, prowadząca do kwestionowania kompetencji danej jednostki.
Posted in Poznanie ,emocje, kontrola